شن درمانی

  درمان شن بازی، که شامل قرار دادن مینیاتور ها در یک جعبه ساده پر شده از شن خشک و تر برای ساخت یک صحنه میشود، از سال ۱۹۲۹ به وسیله مارگاریت لاوت فلد بنیان نهاده شده است.

  این فن یا رویکرد غیر کلامی، شیوه ای برای ضبط ارتباطات کودکان به وسیله ی زبان طبیعی انها، یعنی بازی صورت میگیرد که با استفاده از سینی شن و مینیاتور ها و گاهی آب، افکار، نگرانی ها و کشمکش-های درونی مراجعه کننده به تصویر کشیده میشود و به وسیله ی آن کودک میتواند هر آنچه در ذهن دارد داخل سینی به تصویر بکشد، بین هشیار و ناهشیار خود ارتباط برقرار کند و باعث شفای آسیب روانی شود.
این رویکرد با در نظر گرفتن ملاحظات رشدی، از ۳ سالگی و در سنین نوجوانی و حتی در زوج درمانی و گروه درمانی کاربرد دارد.

  شن بازی درمانی، برای کودکانی که به دلیل فقر کلامی قادر به نشان دادن احساسات و درگیری های ذهنی خویش نیستند و همچنین ترومای شدیدی را پشت سر گذاشته اند، و دچار اختلالات رفتاری، هیجانی و شناختی از جمله اضطراب، افسردگی، مهارت های اجتماعی ضعیف، پرخاشگری و نقص توجه و درک ضعیفی هستند، استفاده میشود.
از فواید دیگر این رویکرد درمانی می‌توان به توانایی بیان احساسات و هیجانات خود و تحمل بیان احساسات و هیجانات دیگران اشاره کرد.
شن بازی درمانی، همچنین باعث:
  • بهبود قصه جویی خلاقانه و کارهای هنری
  • حل مسئله و قدرت تصمیم گیری
  • بالا رفتن اعتماد به نفس و جرئت مندی بیشتر در هنگام مواجهه با مشکلات فردی و اجتماعی
  • بالا رفتن تاب آوری
  • و نظم دهی ذهنی میشود.